30 mei
Dag 8 - terugreis
Dag van vertrek. Vanmorgen druk geweest met ontbijten. Kan slechter, er was weer van alles.
Jongens zijn uitrust en hebben hopelijk zin om naar huis te gaan.
Meneer de Jong had het zwaar. En eigen schuld want dan moet je maar niet van tafel lopen. Een laag peper onder je gebakken ei, lekker ?
Nog een afscheidsfoto met de eigenaar, zoek het verschil en je vindt haar.
En een berichtje in het gastenboek schrijven.
Op het vliegveld aangekomen na een goede reis van 2 uur.
Door de douane en iedereen mocht er langs.
Menro is druk bezig om z’n schoenen en jas aan te trekken en alles weer te organiseren. Rustig aan hoor, we wachten op je.
Gelukkig, tot nu toe geen vertraging.
Even wachten want Bram en meneer Koops kijkt of wij ergens bij elkaar kunnen zitten.
Ondertussen hebben we contact met onze chauffeurs, zij hebben het eerste stuk gereden en zijn bij de Hongaars-Oostenrijkse grens aangekomen. Wat een pech de grensovergang is dicht omdat het een nationale feestdag is. 16 uur wachten aan de grens. Niet leuk.
Maar een goede chauffeur is op alles voorbereid.
Wij hebben meer pech. We hadden het plan om na de douane met elkaar te eten. Grote pech zeg, geen restaurants te vinden. Oma weet raadt: wel een voorraad gezond eten in de tas gestopt.
Wachten duurt lang en ons verlangen naar huis neemt toe.
Op weg naar het vliegtuig. Zit iedereen erin?
Even tellen.
Hoera nog één iemand gevonden. Nu even paar uur rust want we gaan vliegen.
Nog even over de rust hè, had ik maar niets gezegd. Krijgen een mededeling dat er nog geen akkoord is op vertrek en dit zal uiterlijk 1 uur duren. De piloot is grappig: “ ga maar lekker zitten en maak kennis met de mensen naast u”. Helaas slaapt de buurman van Thijs en Diana. De grootste zorg is dat de mosselen van Tim nu te lang gekookt worden.
Hoe is het ook al weer: Elk voordeel heeft zijn nadeel… of elk nadeel heeft zijn voordeel? Omdat wij een uur in het vliegtuig moesten wachten tot vertrek, hadden Jan en Bram geluk. Diegene die naast Jan bij het raampje zat, zocht een andere plek. Niet door Jan maar omdat hij naast zijn vrouw wilde zitten. Jan dus weer bij het raampje. En zo blij dat hij was.
En kijk Bram eens stralen. Hij mocht de cockpit in!
Mike haalt ons op en even snel een hamburger en met haastige spoed naar Nijkerk, waar de ouders de kinderen weer met liefde van ons overnemen.
En daar zijn we dan. De meeste ouders zijn er al. Hoera ze zijn weer blij om elkaar te zien!
Kijk eens moeder en zus, Daniël.
Een plaatje, 3 op een rij.
Nu kan je moeder weer rustig slapen en opstaan Cas.
Tim, je moeder is blij.
Elias, gelukkig een knuffel van je gehad. Geen foto, echt jammer! Thijs, jongen zal je vader komen?
Gelukkig daar is hij. Anders hadden wij je geadopteerd.
En dan is de expeditie voorbij. Allemaal moe maar voldaan want ze waren geweldig. 13 juni 20.00 uur. Zien wij elkaar. Een feestelijke afsluiting van de expeditie. Onze chauffeurs zijn dan ook aanwezig. Hartelijke groeten van ons allen!