21 juni
Vanmorgen op tijd op want we reizen vandaag via Dortmund terug naar Nederland. Check, check double check. Heeft iedereen zijn/haar ID KAART? De handbagage is in orde en nog klein dingetje. Zijn de kamers opgeruimd? Rond 10.30 uur. Rijden wij weg.
Ohhh ja, nog even de ring van Yolanthe geven. Lag nog in de kamer van mevrouw Dukel. Daar kun je niets aan doen natuurlijk. Ohhhhh ja, nog even haar bikini geven want die hing nog buiten op het terras.
Op tijd
We waren mooi op tijd op het vliegveld. Bas heeft nog even de auto’s volgetankt. Makkelijk hoor. Kun je zelf blijven zitten. Mevrouw Dukel neemt hem mee naar huis. Ok dat heeft geen zin, ze heeft een elektrische auto. Auto’s ingeleverd en het wachten begint.
De instapkaarten worden 1 minuut voordat wij door de douane gaan uitgedeeld. Niet eerder want je weet maar nooit. Stel je voor dat. Moeten we niet aan denken. Met 12 heen en 11 terug.
Nog even lekker geluncht met elkaar en het boarden begint. Als laatsten lopen meneer Stoffer, meneer Koops en mevrouw Dukel het restaurant uit en zien dan er een paar hun tafel niet hebben opgeruimd. Dus zelf maar even doen. Applaus voor de docent want, wat ligt er op de tafel, jazeker een instapkaart van Keano!
Keano is zich van geen kwaad bewust. Beneden vragen wij of iedereen hun instapkaart en ID willen pakken en in de rij willen gaan staan. Tja, de rest hoor je nog wel eens. Nu maar naar het vliegtuig lopen.
Klem
Na de check, bleek iedereen in het vliegtuig te zitten en we vliegen met z’n twaalven terug.
Nou ja zitten in het vliegtuig. Jeroen zit letterlijk klem tussen de stoelen. Als je iets uit een hoge kast moet pakken, ben je blij. In een vliegtuig als deze iets minder. Achterlaten is geen optie dus mag hij aan het gangpad zitten zodat hij zijn benen kwijt kan.
Goed geland
We gaan landen en staan over 5 minuten aan de grond. De turbulentie wiegde ons in slaap en we zijn klaar voor het laatste stukje van de reis. Zo nog even een foto maken en kijken of iedereen fris wakker is geworden.
Goed geland
Even op Google Maps gekeken hoe laat we aankomen in Nijkerk. Het schijnt dat Nijkerk een mooie plek is want er gaan zoveel mensen deze kant oprijden dat we 30 min langzaam achterelkaar aan moeten rijden. Ze noemen dit ook wel file… raar fenomeen.
We morgen niet klagen. Niet alle medeweggebruikers gaan naar Nijkerk en haken halverwege af. We zitten lijdzaam af te wachten tot we in Nijkerk aankomen. Niet iedereen is even waakzaam en oplettend.
Chauffeurs
Goede berichten van onze chauffeurs. Ze hebben een voorspoedige reis en hopen morgen in Nederland aan te komen.
Schoolplein
We zijn net hard zingend het schoolplein opgereden en daar stonden vaders, moeders, broertje, zusje en als verrassing de vriendin van Tim.
Jeroen liep snel, niet zo moeilijk met zijn lange benen, naar de brug om zijn familie op te vangen.
En ach, arme Bas. We vroegen al aan meneer Koops of hij Bas wilde adopteren. Geen moeder te zien. Maar dan grote blijdschap bij Bas. Daar was zijn moeder. Ze wilde hem toch terug.
Meneer Garritsen, medeorganisator was er ook. Zeg, dat ijsje houden wij te goed toch?
Meneer Bob Hofman. Bedankt namens ons allen voor het helpen financieren van deze mooie expeditie. Dit bedankje maar vandaag want ik heb de eindafrekening al gezien.
En toen naar huis. Meneer Stoffer brengt onze gids meneer Erik van Winkoop naar huis en hij rijdt daarna vlug naar z’n gezin. Ik kan best het woord ‘vlug’ gebruiken want we reden achter hem aan op de terugreis.
Mevrouw Dukel brengt meneer Koops naar huis. Dat wordt tijd want meneer vergeet snel gezichten en namen. Het zou toch raar zijn als hij vergeet hoe zijn vrouw en kinderen heten.
En ik? Mevrouw Dukel rijdt naar huis. Nog even dit verslag afronden. Lekker een douche nemen en niet hoeven wachten totdat er 3 leerlingen uit de douche waren.
Allen bedankt en tot woensdagavond, dan sluiten we de expeditie feestelijk af. Laat even weten met hoeveel jullie komen.
Laatste noot: Yolanthe, iets vergeten? Iets groens??????
